haydarpaşa

eğer bir fotoğraf istanbul kokarsa,
istanbul fotoğrafçının yüreğinde kalmıştır,
bazen yanık kokar, bazen yosun, bazen kar kokusudur
bakıp da koklamaya doyamadığımız

eğer bir fotoğrafta martı çığlıkları duyulursa,
suskun vagonların, geçmişte bıraktıkları tren düdüklerine karışmış,
duydukların istanbul'un ezgisidir,
o fotoğrafçının yüreğinden gelir...

puslu bir istanbul sabahından bakan haydarpaşa mıdır?
fotoğrafçı mıdır?ne farkeder...

anılar bir istanbul fotoğrafından bize bakar,
üşüten de ısıtan da anılardır, istanbul değil...
oysa biz hep suçu istanbul'a atarız...

eğer bir fotoğrafta istanbul varsa,
istanbul hep çağırır... hep çağırır...

(sözcükler mahmut akkaya'nın haydarpaşa isimli fotoğrafı üzerine sarfedilmiştir: http://www.fotofanclub.com/Gallery/ExhibitionImage.aspx?ID=27533)

bir şarkıdır anılarda

ANKARA'DA AŞIK OLMAK

ankara' dan bir kuş uçtu güneye doğru
kanatlarında sevdanın kar bulutları
günbatımı masum gülüşler ağlamaklı
yine birşeyler aldı gitti ayrılık hüzünleri
yeni bir şeyler aldı gitti ayrılık..

gözlerin bugün zarif ve ince bir hüzün
ankara' da aşık olmak zor iki gözüm
sözlerin bugün kırık umarsız kördüğüm
ankara' da sensiz olmak zor iki güzüm...

yine deli yangınlar oldu bugün akşama doğru
gökyüzünün sensiz sessiz haykırışları
son sevgi sözcükleri, son fısıltılar
yine birşeyler aldı gitti ayrılık hüzünleri
yeni birşeyler aldı gitti ayrılık....

Vedat Sakman (Zuhal Olcay'dan dinleyin)

Melekler de Düşler mi?

"...Düşlediğin gibi yaşamını dilerim Marie... Dostun İsa."
Meleklerin Düş Yaşamı, Yön. Erick Zonca, 1999.

Duyduk duymadık demeyin. Günlerden bir gün düşlenen dünya ile gerçek dünya birbirinden ayrılmış. Duyduk duymadık demeyin. Bu dünyaları birbirinden ayıranlar halen aranıyormuş.

Düşlediğimiz yaşamın neresindeyiz? Düşlediğimiz yaşamı mı yaşıyoruz?

Yaşamı ne kadar düşleyebilir, ne kadar düşleyerek kurabiliriz? Tek başına yaşadığımız biricik yaşamımızı tek başımıza düşleyebilir miyiz?

Başka bir düş mümkün mü?